Buick zaprezentował siódmą generację modelu LeSabre w 1991 roku, jako model na rok 1992, wprowadzając luksus GM do segmentu średniej klasy sedanów.
LeSabre był najlepiej sprzedającym się modelem Buick przez wiele lat, a odświeżona wersja wprowadziła wystarczająco dużo funkcji, aby kontynuować ten trend. Jednak z nieznanych powodów, jego firma macierzysta nie zaoferowała mu wersji z doładowanym silnikiem, jak to miało miejsce w dłuższym modelu Park Avenue.
Projektanci Buick nie mogli zdecydować, czy zrezygnować z modnych w latach 80. kanciastych kształtów nadwozia, czy postawić na nowy trend bio-designu. W efekcie LeSabre znalazł się pomiędzy tymi dwoma stylami, prezentując wyraźny kształt samochodu z lat 80. z delikatnymi liniami i kilkoma zaokrąglonymi elementami nawiązującymi do lat 90. Poziome reflektory były owinięte wokół narożników, z kierunkowskazami na dole. Opadająca maska silnika i nachylona szyba zapewniały lepszą widoczność niż w poprzedniku. Z tyłu, czerwone światła tylnie były otoczone łukowatą chromowaną linią u góry i prostą na dole. Całość wyglądała jak smoking uszyty z denimu.
W środku dominował styl lat 80., z pionowym panelem deski rozdzielczej, lekko zaokrąglonym przed ławką. Chromowany wybór biegów zamontowany na kolumnie kierowniczej miał przyciski do tempomatu. Z tyłu, płaska kanapa oferowała wystarczająco dużo miejsca dla trzech dorosłych i odpowiednią ilość miejsca na nogi.