Buick był jednym z największych amerykańskich producentów samochodów, a w 1908 roku udało mu się wyprzedzić Forda i Cadillaca, stając się największym producentem pojazdów. Trzy lata później wprowadził Model 21.
Na początku XIX wieku toczyła się intensywna debata między zwolennikami pojazdów napędzanych parą, elektrycznie oraz silnikami spalinowymi. David Dunbar Buick opowiadał się za tymi ostatnimi, inwestując w nie wszystko, co miał, włącznie ze swoimi umiejętnościami inżynieryjnymi i wizją. Niestety, nie był dobrym biznesmenem i w 1904 roku zmuszony był sprzedać firmę. W 1911 roku firma potrzebowała następcy Modelu B, który był już w produkcji od 1905 roku, dlatego opracowano Model 21, samochód który dzielił wiele części z innym produktem Buicka, Modelem 41.
Model Buick Type 21 z 1911 roku był pojazdem z otwartym dachem, wyposażonym w materiałowy dach, który można było zostawić w garażu. W zależności od zamówienia klienta, samochód mógł być wyposażony w drzwi, jednak w tamtych czasach nie było nic niezwykłego w widoku samochodu bez drzwi. Pojazd osadzony był na drewnianych kołach o średnicy 34″ x 4″ z gumowymi materiałami absorpcyjnymi, które zwiększały komfort jazdy. Buick zyskał renomę dzięki produkcji większości części w swojej fabryce, z wyjątkiem gaźników, cewek, lamp i magnetów.
W przestrzeni pasażerskiej producent zainstalował dwie ławki, na których mogło usiąść pięciu pasażerów. Już w tamtych czasach, pojazdy Buicka były znane z komfortowej jazdy.