Buk został zmuszony do podjęcia wszelkich działań, aby zniwelować swój „starczy” wizerunek i przyciągnąć młodszych nabywców. Model Verano z 2012 roku był dobrym początkiem.
Podczas gdy niektóre marki szybko dostosowały się do nowych preferencji klientów, Buick wciąż trzymał się tradycyjnego, „starego” designu, który cieszył się popularnością wśród amerykańskich biznesmenów. Jednak ci klienci zaczęli podpisywać dokumenty AARP i zapomnieli o marce z trzema tarczami. Nowe pokolenie uznało, że Buick wygląda zbyt staro, aby traktować go poważnie. Wówczas nastąpiła zmiana w dziale marketingu i pojawił się nowy język projektowania.
Zgrabny, aerodynamiczny, z rzeźbionymi bokami i drzwiami, Verano był stworzony z myślą o młodszej generacji. Niestety, nie zapomniano wykluczyć zespołu, który zaprojektował masywny grill, pokryty chromem i przebiegający przez maskę. Po prostu wyglądał nie na miejscu. Co więcej, chromowane „brwi” nad tylnymi światłami stopu nie przypadły do gustu młodym klientom.
Verano bazowało na platformie Chevroleta Cruze, samochodzie, który zdobył uznanie wśród młodszych użytkowników. Mimo że zewnętrzny wygląd nie dzielił żadnych elementów nadwozia z Cruze, Verano przejęło wnętrze z tego modelu. Zastosowano ten sam zestaw sterujący oraz środkową konsolę. System infotainment obejmował wsparcie Buick Intellilink, co sprawiło, że samochód wydawał się bardziej ekskluzywny.