GMC starało się zaspokoić wszystkie potrzeby rynku SUV-ów, a Tahoe było odpowiedzią na oczekiwania klientów szukających pojazdu pełnowymiarowego, ale nieco mniejszego niż Suburban.
Wzrost zapotrzebowania na SUV-y oraz odpowiednie, szerokie drogi sprawiły, że amerykańscy klienci zaczęli bardziej doceniać duże pojazdy terenowe niż minivany. Ponadto, pełnowymiarowy SUV mógł łatwo holować przyczepę lub kampera, podczas gdy minivan był odpowiedni jedynie do codziennych dojazdów do szkoły i zakupów. Z drugiej strony, minivany były głównie słabo napędzane i w porównaniu do SUV-ów nie oferowały dużych oszczędności paliwa. GMC wprowadziło Chevroleta Tahoe/GMC Yukon z lepszymi silnikami i zapewniło im wystarczająco wiele funkcji, by były w stanie konkurować oraz przewyższać to, co mogły zaoferować minivany.
Z przodu, Tahoe z 1991 roku miało nowy wygląd z dwoma rzędami lamp oddzielonymi poziomą listwą, która przebiegała przez całą przednią część pojazdu. W wersji pięciodrzwiowej, samochód prezentował szerokie tylne drzwi oraz długie okna za nimi. Czarne słupki D stwarzały wrażenie przeszklonej przestrzeni bagażowej i unoszącego się dachu. Z tyłu, Chevrolet oferował Tahoe z klapą bagażnika lub z podwójnymi, bocznie otwieranymi drzwiami.
W przeciwieństwie do Suburbana, pięciodrzwiowe Tahoe oferowało miejsce dla pięciu pasażerów. W wersji pięciodrzwiowej nie było modelu bazowego, a jego deska rozdzielcza CK miała bardziej luksusowy wygląd. Różniła się od tej zamontowanej w trzydrzwiowym Tahoe.