Otwarta wersja Trackera była przebranym Suzuki Vitara w wersji kabriolet, produkowanym wspólnie przez GM i japońskiego producenta, pod różnymi nazwami.
Chociaż marka Geo nie zyskała wystarczającej popularności wśród publiczności, marka z charakterystycznym logiem nie potrzebowała rozpoznawalności. Była już znana na całym świecie, co pomogło w lepszej sprzedaży samochodu, szczególnie na kontynencie północnoamerykańskim. Trzydrzwiowa wersja z miękkim dachem była użyteczna jako pojazd rekreacyjny i ledwo mieściła cztery osoby dorosłe w środku. Dobrze sprawdzała się w przewozie dwóch desek surfingowych z tyłu i dwóch osób na przednich siedzeniach.
Na początek warto zauważyć, że Chevy Tracker wyglądał lepiej niż Geo Tracker. Miał zaokrąglone krawędzie i gładko wymodelowane błotniki, które zastąpiły jego kanciastą wersję. Samochód był dostępny w dwóch wersjach: pięciodrzwiowej lub trzydrzwiowej z miękkim dachem. Z przodu znak Chevroleta był wspierany przez poziomy, chromowany grill. Na liście opcji znajdowały się także zestawy ochronnych obramowań zewnętrznych.
Wewnątrz Tracker mógł pomieścić do czterech pasażerów, choć z ograniczoną przestrzenią na nogi dla osoby siedzącej pośrodku. Deska rozdzielcza miała nowoczesny design z rozbudowanym zestawem wskaźników rozciągającym się na centralnej konsoli. Projektanci zdecydowali się nadać jej zaokrąglony kształt zamiast kanciastego.