Druga generacja modelu LeBaron porzuciła napęd na tylne koła i stała się bardziej luksusową wersją Dodge Aries.
W 1982 roku kryzys naftowy wciąż był w pamięci klientów, którzy zaczęli szukać mniejszych, oszczędnych samochodów. Nie oznaczało to jednak, że byli gotowi zrezygnować z komfortowych udogodnień czy wizerunku marki. Chrysler to zrozumiał i zaproponował im bardziej ekskluzywną wersję Dodge Aries: LeBaron. Samochód był dostępny w czterech wariantach nadwozia: coupe, kabriolet, sedan i kombi.
Zespół projektowy wyobraził sobie pojazd o kwadratowym kształcie, podobnym do jego krewniaków z Dodge i Plymouth. Klienci uważali kwadratowe podwójne reflektory oraz kratkę z cienkimi, pionowymi żebrami za oznakę luksusu. Z drugiej strony, Chrysler był marką premium na rynku. Grube słupki C i rama drzwi przypominały starsze kształty Chrysler Imperial w tylnej części, podczas gdy tylne światła były szerokie.
W środku platforma K Chryslera zapewniała wystarczającą przestrzeń dla czterech pasażerów średniego wzrostu, koncentrując się na osobach z przodu. Deska rozdzielcza i zestaw wskaźników miały podobne kwadratowe kształty jak z zewnątrz. Nawet wskaźniki były kwadratowe, a obok prędkościomierza umieszczono duży analogowy zegar. Wskaźnik obrotów silnika był nieistotny.