W 1993 roku Chrysler wprowadził na rynek ostatnią generację modelu New Yorker, który miał swoje korzenie sięgające 1938 roku, czasami nie do końca wiedząc, do jakiego segmentu należał.
Nowy Yorker zbudowany został na tej samej platformie co Eagle Vision i Dodge Intrepid, starając się zapewnić swoim klientom bardziej luksusowe doświadczenie. Wyglądał również bardziej elegancko, z mniej nachylonymi słupkami C i oferowanymi wewnątrz funkcjami. Mimo to, Chrysler zdecydował się zakończyć produkcję tego modelu zaledwie kilka lat później, zamykając rozdział, który trwał ponad pół wieku.
Chrysler reklamował New Yorkera jako luksusowy sedan i starał się nadać mu wygląd, który zasługiwał na miejsce w tym segmencie. Front pojazdu miał smukłą chromowaną kratkę, po obu stronach której znajdowały się nisko osadzone reflektory. Wszystkie te elementy były otoczone chromowanym wykończeniem, a nawet zderzak otrzymał błyszczące akcenty. Z profilu New Yorker ukazywał design z przesuniętą do przodu kabiną, z podobnie nachyloną szybą jak jego rodzeństwo Eagle i Dodge, ale słupek C był mniej nachylony i bardziej zaokrąglony oraz pionowy.
Wewnątrz Chrysler starał się zaoferować luksusowe doświadczenie, montując szerokie fotele z przodu oraz kanapę profilowaną na dwie osoby z tyłu, w zależności od opcji. Dodatkowo dostępna była wersja na sześć miejsc. Lista standardowego wyposażenia obejmowała regulowaną kolumnę kierownicy, tempomat, klimatyzację, elektryczne drzwi, lusterka i zamki. Ponadto dostępne były ośmiostopniowe fotele elektryczne.