Chrysler Voyager czwartej generacji zadebiutował w 2000 roku i był dostępny w dwóch wersjach rozstawu osi, oferując więcej miejsca dla nawet siedmiu pasażerów.
To była pierwsza generacja Voyagera, która przepłynęła Atlantyk, trafiając do Europy z silnikami zaprojektowanymi specjalnie na ten rynek. Dla Europejczyków, paliwożerny silnik 3.8-litra nie był zbyt preferowaną opcją, dlatego Chrysler zlecił włoskiej firmie VM Motory opracowanie silników bardziej odpowiednich dla tego regionu. Jednak nawet w tej wersji samochód nie zdołał długo utrzymać się na rynku. Segment MPV był podzielony pomiędzy francuskie, włoskie i niemieckie firmy motoryzacyjne.
Z zewnątrz Chrysler Voyager prezentował się dojrzało, z nowoczesnym przodem i charakterystycznym grillem z poziomymi żebrami. Nachylona szyba wyglądała jak naturalna kontynuacja kąta maski. Pojazd w stylu unibody nosił nazwę Voyager dla wersji o krótkim rozstawie osi oraz Grand Voyager dla wersji dłuższej.
Wnętrze oferowało miejsca dla nawet siedmiu osób w wersji Grand Voyager. Aby ułatwić dostęp, boczne drzwi przesuwne były elektrycznie sterowane, podobnie jak duża klapa bagażnika. Chrysler Voyager oferował wiele opcji komfortu, w tym klimatyzację, odtwarzacz CD, skórzane siedzenia oraz uchwyty na napoje dla każdego w kabinie.