Citroen wprowadził wersję kombi do swojej serii BX w 1985 roku, co miało znaczący wpływ na rynek, ponieważ pojazd ten był wyposażony w unikalne zawieszenie.
Francuski producent postanowił zastąpić linię modeli GS w latach 70., jednak bankructwo uniemożliwiło mu dalszy rozwój. Po połączeniu z Peugeot, wrócił do swoich pomysłów, a nowy właściciel pomógł mu, oferując nową platformę. Mimo to, część pomysłów Citroena została zachowana, mimo że generowały wyższe koszty produkcji. Najważniejszym z nich było hydropneumatyczne zawieszenie samopoziomujące, które okazało się znacząco wpływające na rynek, szczególnie w segmencie kombi.
Wprowadzona na rynek w 1985 roku wersja kombi BX, nazwana Break, podążała za tymi samymi pomysłami projektowymi, które stworzył Marcello Gandini z Bertone. Długi dach utrzymał nawet te same drzwi co hatchback. Największą różnicą było to, że dach został podniesiony i wydłużony nad bagażnikiem. Równocześnie, po bokach pojazdu, znajdowały się trzecie rzędy okien w kształcie rombu między słupkami C i D. Dodatkowo, pochylona w dół klapa bagażnika zachowała dynamiczny wygląd pojazdu, mimo że był to rodzinny kombi.
Wewnątrz producent zastosował tę samą kanciastą stylistykę. Kwadratowy wygląd deski rozdzielczej i płaskie panele były tańsze w produkcji, a ponadto wpisywały się w koncepcję projektową Gandiniego. Z tyłu, składane oparcie zwiększało przestrzeń bagażową z przyzwoitych 512 litrów (18,1 stopy sześciennej) do imponujących 1,803 litrów (63,7 stopy sześciennej). Nieźle jak na pojazd o długości 4,4 metra (14,4 stopy).