W 1989 roku Citroen odświeżył gamę modelu BX, zarówno wersję hatchback, jak i kombi, która nosiła nazwę Break.
Model BX został wprowadzony na rynek w 1982 roku i zyskał dużą popularność. Zbudowany był na tej samej platformie co Peugeot 405, ale wyposażony w zawieszenie Citroena, które umożliwiało zmienną wysokość prześwitu dzięki zawieszeniu hydropneumaticznemu.
Stylistyką samochodu zajął się Marcello Gandini, który pracował w Bertone Style Studio w momencie wprowadzenia pojazdu na rynek w 1982 roku. Początkowy projekt zaprezentowano firmie Volvo w 1979 roku jako samochód koncepcyjny nazwany Tundra, ale szwedzka firma uznała, że to zbyt nowoczesne jak na tamte czasy. Citroen odkupił projekt i poprosił Bertone o przekształcenie go w hatchbacka z czterema drzwiami. „Projekt origami” został zatwierdzony i doceniony przez zarząd Peugeot-Citroen. Zajął się także kształtem wersji kombi, przedłużając dach i tworząc nowy tył. Tylne drzwi pozostały te same, co pozwoliło na zredukowanie kosztów.
Wnętrze było bogato wyposażone w wskaźniki, zwłaszcza w wersjach wyższych, które posiadały elektroniczny system wtrysku paliwa. Mimo to, wskaźniki były czytelne. Boczna sygnalizacja świetlna została zastąpiona zwykłymi dźwigniami. Mimo że samochód uważano za pojazd średniej wielkości, był dość ciasny, nawet jak na standardy 1982 roku, kiedy zaprezentowano go po raz pierwszy. W 1989 roku sytuacja była jeszcze gorsza.