Na początku lat 70-tych Citroen znajdował się w trudnej sytuacji finansowej, a mimo posiadania udanych produktów, jego wyniki finansowe były w strefie czerwonej.
Z zaledwie kilkoma modelami w ofercie i znacznymi długami, Citroen zbankrutował w 1974 roku. Michelin, producent opon, posiadał jedną trzecią udziałów w firmie i sprzedał je Peugeotowi, który wkroczył, aby uratować borykającą się z problemami markę. Jednak inne części działalności doprowadziły do bankructwa, a nie sama produkcja samochodów. Nowy model, który otrzymał nazwę CX, był tego żywym dowodem.
Był długi, smukły i bardzo aerodynamiczny jak na sedan. Podczas gdy inne samochody z tamtych czasów wyglądały jak pudełka na kołach, CX przypominał statek kosmiczny. Jego nachylona i zakrzywiona szyba przednia miała tylko jedną wycieraczkę. Projektant Robert Opron badał kształt pojazdu w tunelu aerodynamicznym, podczas gdy większość innych producentów starała się po prostu zmieścić silnik, kabinę i bagażnik między przednim a tylnym zderzakiem. Nawet klamki były nowoczesne, nie wspominając już o prostokątnych reflektorach z węższą wewnętrzną stroną.
Wewnątrz rewolucyjny design kontynuował się z kierownicą o jednym ramieniu. Inżynierowie Citroena uznali, że kierowca powinien decydować, kiedy włączyć i wyłączyć kierunkowskazy, dlatego umieścili ich przełącznik po lewej stronie zestawu wskaźników, a nie na ramieniu kolumny kierowniczej. Kolejnym ulepszeniem był zestaw wskaźników, w którym Citroen umieścił wartości na cylindrze i umieścił soczewkę przed nim.