Nawet w byłych komunistycznych krajach Europy Wschodniej znajdowali się ludzie pragnący mieć sportowe coupe, a rumuński producent samochodów Dacia znalazł na to sposób.
Rumuński producent Dacia posiadał licencję na produkcję modelu Renault 12 od końca lat 60., ale nie zamierzał projektować nowego modelu, zamiast tego rozszerzył swoją ofertę o nowe produkty oparte na tej samej platformie, takie jak Dacia Sport.
Sportowa wersja, z maską przednią bardzo podobną do wersji sedan, miała cztery okrągłe reflektory i plastikowy grill między nimi. W odróżnieniu od swojego czterodrzwiowego odpowiednika, miała bardziej pochyloną szybę czołową, co prowadziło do krótszej linii dachu. Z boku, dwuosobowe auto miało okno boczne za drzwiami, które, co nietypowe, były takie same jak w modelu czterodrzwiowym. To rozwiązanie kosztowe zostało później poprawione poprzez dodanie dłuższych drzwi, co ułatwiło wsiadanie i wysiadanie z samochodu. Tylnia szyba była dokładnie taka sama jak przednia, ale zamontowana z tyłu.
Wnętrze charakteryzowało się płaską deską rozdzielczą pokrytą winylem oraz zegarami, które zawierały obrotomierz, prędkościomierz i kilka wskaźników temperatury, ciśnienia oleju, poziomu paliwa oraz amperomierza. Z przodu fotele kubełkowe nie miały bocznych podparć, ale opcjonalnie mogły być wyposażone w regulowane zagłówki. Z tyłu kanapa była przeznaczona głównie dla dzieci, ponieważ ze względu na nachyloną linię dachu było tam bardzo mało miejsca nad głową.