To była kolejna aktualizacja starej Dacii 1310, będącej swoistą unowocześnioną wersją jeszcze starszego Renault 12, produkowanego na licencji przez rumuńskiego producenta od 1969 roku.
Podczas gdy Rumunia wciąż zmagała się z konsekwencjami niemal pięcioletniego reżimu komunistycznego, Dacia oferowała najtańszy samochód na rynku: model 1310. Nie był on porównywalny z żadnym innym zachodnioeuropejskim pojazdem, ale zapewniał tani transport dla pięciu osób oraz był łatwy do naprawy i tani w utrzymaniu. Mimo to, producent starał się znaleźć sposób na jego ulepszenie przed wprowadzeniem nowego modelu, który był już w zaawansowanej fazie rozwoju.
W modelu z 1994 roku 1310 otrzymał nowe prostokątne reflektory z pionowymi, narożnymi kierunkowskazami. Zamiast starszego, żaluzjowego grilla, model z 1994 roku zyskał zupełnie nowy, z siatkowym grillem otoczonym ramką w kolorze nadwozia. Mimo to, plastikowy zderzak nadal był niepomalowany, a producent nie oferował nawet opcji koloru innego niż czarny. To samo dotyczyło wystawionych na zewnątrz klamek drzwiowych z przyciskami oraz lusterkami drzwiowymi.
Wewnątrz producent dodał kilka ulepszeń. Po pierwsze, przednie siedzenia otrzymały nowe, regulowane plastikowe zagłówki. Ponadto, deska rozdzielcza zyskała nowy design z centralnym panelem rozciągającym się w dół i nowym systemem wentylacji, który był bardziej wydajny niż jego poprzednik. W ofercie pojawił się również radioodtwarzacz kasetowy montowany przez dilera. Mimo to, samochód wciąż miał manualne ustawienia dla wszystkiego i brak elektrycznych szyb.