Inżynierowie Dacii próbowali stworzyć inny pojazd oparty na starej platformie Renault 12, rozpoczynając od przekształconej karoserii o nazwie 1320.
Rumuniańska marka samochodowa wyprodukowała limitowaną serię modelu Renault 20, przemianowanego na Dacia 2000, który był dostępny tylko dla wysokich rangą członków partii komunistycznej. Jednak Ceausescu polubił ten samochód i nakazał lokalnemu producentowi stworzenie czegoś podobnego, co zaowocowało modelem o nazwie 1320. Powstały dwa różne pojazdy, lokalnie nazywane CN1 i CN2.
Oba pojazdy miały ten sam przód z kwadratowymi reflektorami i plastikowym grillem z poziomymi szczelinami. Zawinięty czarny plastikowy zderzak miał dolny fartuch. Dacia użyła tego samego koloru do gładkich klamek i lusterek. W przeciwieństwie do modelu 1325 (CN2 – Liberta), 1320 miał dłuższy tył z dużą klapą bagażnika, ale bez tylnej wycieraczki. Dacia zachowała tylne światła z modelu 1310 sedan.
Wewnątrz znajdowało się nowe deska rozdzielcza z wyższym centralnym panelem. W przeciwieństwie do wcześniejszych modeli Dacii, miała więcej nawiewów i większy schowek. Zegary pokazywały różne informacje na temat ciśnienia oleju, amperomierza oraz temperatury oleju, oprócz standardowego prędkościomierza, obrotomierza, poziomu paliwa oraz temperatury płynu chłodzącego. Tylna kanapa była składana w jednym kawałku. Kierowca mógł ręcznie regulować lusterka drzwiowe z wnętrza, a opcje elektrycznych szyb czy zamków nie były dostępne.