Kiedy Jaguar odrzucił koncepcyjny model Kensington stworzony przez Giugiarę, Daewoo przejęło projekt i przekształciło go w Leganzę, swoje średniej wielkości auto klasy premium.
Koreański producent samochodów był zdeterminowany, aby pozbyć się starszych platform GM, ale nie mógł tego zrobić przed opracowaniem własnej. Udało mu się stworzyć auto z niezależnym zawieszeniem w każdym rogu oraz silnikami montowanymi poprzecznie z przodu i napędem na przednie koła. Jednakże, ponieważ Kensington był dłuższy od Leganzy, gotowy model nie prezentował się tak oszałamiająco jak włoski koncept.
Mimo to, Leganza wyglądała lepiej niż jakiekolwiek inne auto Daewoo, a nawet lepiej od wielu innych średniej wielkości sedanów dostępnych na rynku. Jednak brakowało jej znanej marki na masce, co mogłoby pomóc w lepszej sprzedaży. Jej zaokrąglone reflektory i krzywe linie były częścią ery bio-designu, która była głównym nurtem połowy lat 90. Z tyłu, Daewoo zamontowało zaokrąglone lampy tylnie po obu stronach otwarcia bagażnika. Producent dodał kilka chromowanych akcentów na trójczęściowej kratce przedniej oraz bagażniku, aby nadać samochodowi bardziej ekskluzywny wygląd.
W środku, Daewoo starało się zaoferować najlepsze materiały, jakie miało, jednocześnie utrzymując koszty na budżetowym poziomie. W wersji podstawowej SX zastosowano tapicerkę materiałową, podczas gdy wersja z pełnym wyposażeniem, nazwana CDX, miała wnętrze pokryte skórą i plastikowe drewniane wykończenia na desce rozdzielczej, konsoli środkowej i panelach drzwi. Jej przednie fotele były szerokie i wygodne, podczas gdy tylne siedzenia zapewniały wystarczający komfort dla dwóch dorosłych pasażerów.