Specjalizacja Daihatsu w małych samochodach była oczywista, a w 1998 roku wprowadzono model Sirion jako pojazd z segmentu subkompaktów i rozpoczęto jego eksport z Japonii.
Chociaż nazwa Charade była bardziej znana, Daihatsu podjęło odważną decyzję o zmianie nazwy całej serii, zamiast po prostu nazywać go nową generacją. Jednak to było coś więcej niż tylko nowy model; to był nowy koncept. Samochód miał na celu osiągnięcie wyższego poziomu, z lepiej wyposażonymi pojazdami. Już nie był to tylko „pojemnik na kołach”, przynajmniej starał się nim nie być.
Daihatsu wolno wdrażało trend ekologicznego wzornictwa w swojej ofercie, ale model Sirion go przyjął. Posiadał łukowate, cofnięte reflektory w kształcie kropli, z kierunkowskazami zamontowanymi na górnej stronie. Okrągła atrapa chłodnicy z poziomą listwą zajmowała większość miejsca pomiędzy lampami, a producent znalazł sposób na zamontowanie dwóch świateł przeciwmgielnych po dolnej stronie zderzaka. Z boku, Sirion zaskakiwał klientów swoim zakrzywionym, wznoszącym się pasem nad tylnymi drzwiami i ostatnim rzędem okien umieszczonym za nimi. Z tyłu, subkompaktowy samochód miał podobne lampy tylne w kształcie kropli jak reflektory.
W środku, Sirion oferował miejsce dla czterech dorosłych, kończąc „czterowatość” przestronności wnętrza Charade. Deska rozdzielcza była zdecydowanym krokiem naprzód z nowoczesnym wzornictwem. Panel wskaźników i środkowa konsola miały tę samą obudowę, która ciągnęła się na stronie pasażera z otwartą przestrzenią do przechowywania. Ponieważ Daihatsu jest częścią Toyota Motor Corporation, zainspirowało się pomysłami swojego większego brata, umieszczając sterowanie klimatyzacją powyżej radia.