Daihatsu zaprojektowało model Sirion z 2004 roku na rynek europejski, a sześć lat później zadebiutowała odświeżona wersja, która miała zwiększyć jego sprzedaż.
Toyota posiadała znaczną część udziałów w Daihatsu od 1998 roku, co pomogło małemu producentowi samochodów w tworzeniu lepszych pojazdów, przystosowanych do rynków innych niż japoński. Sirion był częścią programu firmy mającego na celu ekspansję w Europie z samochodami małych rozmiarów, które były bardziej przystępne cenowo niż Yaris. Model z 2004 roku, ze swoją nietypową stylistyką, zaczął zdobywać uznanie na rynku, aż do 2007 roku, kiedy udało się sprzedać prawie 60.000 sztuk. Jednak później, z powodu światowego kryzysu finansowego, sprzedaż spadła. Odświeżona wersja Siriona miała uratować firmę przed ciągłym spadkiem sprzedaży.
Mały rozmiar, lekko zaokrąglone panele nadwozia i rozszerzone nadkola sprawiały, że Sirion starał się wyglądać sportowo, mimo że jego silnik i podwozie nie były w stanie tego udźwignąć. Daihatsu wymieniło reflektory na te z przezroczystymi soczewkami. Zderzak wydawał się być gotowy do rywalizowania na torze wyścigowym lub, dzięki okrągłym reflektorom przeciwmgielnym umieszczonym po bokach, do jazdy w rajdach. Na dachu znajdował się nawet spojler na górze pionowej tylnej klapy.
W środku projektanci Daihatsu stworzyli owalną deskę rozdzielczą z nietypowym wyświetlaczem wskaźników, gdzie obrotomierz znajdował się po lewej stronie, a prędkościomierz opisywał łuk nad centralnie umieszczonym wyświetlaczem LCD. Każda tapicerka drzwiowa miała uchwyt na kubek, co również było nietypowe dla europejskich klientów. Fotele były wysokie, aby zapewnić więcej miejsca na nogi. Pasażerowie z tyłu mogli wsunąć nogi pod przednie fotele.