Daihatsu podążyło za trendem retro, wprowadzając drugą generację Mira Gino w 2004 roku, chociaż inspiracje mogły pochodzić z innej marki.
Wykorzystując swoje ogromne doświadczenie w produkcji kei-carów na japoński rynek, Daihatsu ponownie spróbowało przyciągnąć europejskich klientów, budując model Trevis. Miał to być ekonomiczny samochód, łatwy do zaparkowania i użytkowania.
Pierwsza generacja Mira Gino inspirowana była brytyjskim MINI, co kontynuowano w modelu Trevis. Z przodu, charakterystyczny dla MINI grill miał trapezoidalny kształt z zaokrąglonymi rogami. Okrągłe reflektory wyglądały na duże jak na rozmiar samochodu, a wokół nich znajdowały się chromowane obramowania. Z boku, w zależności od poziomu wyposażenia, Trevis oferował stalowe koła 13″ lub aluminiowe 14″ i klamki w kolorze nadwozia. Z tyłu projektanci wyobrazili sobie smukłe, trójkątne światła tylne, zamontowane pionowo na błotnikach. To pozostawiło więcej miejsca na klapę bagażnika,
Daihatsu oferowało model Trevis w dwóch wersjach wyposażeniowych. Podstawowa wersja miała elektryczne szyby, lusterka i zamki, a także klimatyzację, ale nie posiadała radia. W wyższej wersji, Trevis był wyposażony w kierownicę Momo i radio instalowane przez dealera. Oferował miejsce dla czterech dorosłych, ale z niewielką przestrzenią dla pasażerów z tyłu. Minimalistyczny bagażnik, wystarczający na dwie cienkie teczki, dopełniał wnętrze.