Dodge stworzył specjalną wersję Viper w 1999 roku, nazywając ją ACR, na cześć American Club Racing, i wprowadził niektóre technologie z GT2.
Producent oddał hołd wyścigowemu samochodowi Viper GTS-R, który zdobył tytuł Mistrza Świata FIA GT2, tworząc edycję specjalną ACR. Udoskonalił jego osiągi wyścigowe, aby prywatni właściciele mogli z niego korzystać podczas weekendów wyścigowych. Chociaż nie był to samochód wyścigowy, zastosowane technologie sprawiły, że był jak najbardziej zbliżony do tego typu pojazdu, pozostając jednocześnie legalnym na drogach.
Bez względu na obecność pasów, Viper ACR różnił się od pozostałych modeli Viper. Dodge starał się zmodyfikować auto, by było trudniejsze do skopiowania w domowych garażach, przynajmniej na pewien czas. ACR pozbawiono świateł przeciwmgielnych w zderzaku, a powstałe otwory połączono z wlotami powietrza, które dostarczały więcej powietrza do nowych filtrów powietrza K&N. Dzięki nowemu systemowi silnik mógł oddychać łatwiej i zapewniał dodatkowe konie mechaniczne. Z boku, lekkie felgi aluminiowe BBS były specjalnie zaprojektowane dla Viper ACR. W przeciwieństwie do edycji GT2 wprowadzonej w 1998 roku, ACR nie miało dużego skrzydła z tyłu.
W środku Dodge usunął wszystko, co mogło uczynić samochód lżejszym. Zniknęły klimatyzacja, radio i głośniki. Dzięki temu masa pojazdu zmniejszyła się o około 27,2 kg. Oprócz świateł przeciwmgielnych, które nie były dostępne, klimatyzacja i radio znajdowały się na liście opcji, żeby kierowca nie pocił się za bardzo na torze.