Ferrari stworzyło wyścigową (Corsa) wersję swojego modelu 166, aby przyciągnąć zamożnych klientów, którzy chcieli ścigać swoje pojazdy.
Opierając się na aluminiowym, rurkowym podwoziu z modelu 159, wersja 166 Corsa była lżejsza i miała mocniejszy silnik pod maską. Inżynierowie zamontowali dodatkowy system wzmocnień w kształcie litery X pod kabiną, aby wzmocnić podwozie. Ferrari zbudowało model 166, aby wygrywać wyścigi, i rzeczywiście tak się działo. Choć wyprodukowano tylko dziewięć egzemplarzy, wszystkie zdobyły chwałę na torach wyścigowych.
Ferrari przekształciło nadwozie, usuwając wszystkie zbędne elementy, takie jak szersze błotniki czy dach. Ostatecznie projektanci stworzyli zamkniętą komorę silnikową z dwoma zdejmowanymi reflektorami zamontowanymi na nosie oraz zdemontowanymi błotnikami dla wszystkich kół. Po usunięciu tych elementów, samochód wyglądał jak torpeda na kołach, idealny do wyścigów w Formule 2. Nawet standardową szybę można było zdjąć i zastąpić jedynie osłoną przed kierowcą.
Kokpit był przystosowany dla pilota i drugiego pilota. Przed kierowcą zamontowano duży obrotomierz z białą igłą i czerwoną linią przy oznaczeniu 7000 obr./min. Para skórzanych foteli kubełkowych wspierała pasażerów.