Fani Ferrari wiedzą, że nazwa GTO nie została nadana byle jakiemu samochodowi.
Ferrari 288 GTO, zaprezentowane w 1984 roku na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie, było następcą słynnego Ferrari 250 GTO, które uważane jest za najcenniejszy samochód kolekcjonerski na świecie.
Wyprodukowane wyłącznie do wyścigów, 250 GTO powstało w zaledwie 36 egzemplarzach i było wyposażone w potężny silnik V12, który generował 296 koni mechanicznych.
Nowe wówczas Ferrari 288 GTO wizualnie przypominało Ferrari 308 GTB, z którego czerpało zasadnicze zasady konstrukcji. Choć z daleka trudno było dostrzec różnicę między tymi dwoma modelami, 288 GTO zostało przeprojektowane, aby uzyskać bardziej agresywny wygląd, a zmiany te miały również charakter funkcjonalny.
Aby zredukować wagę, panele nadwozia wykonano z lekkich materiałów, błotniki z kompozytu szklanego, a drzwi z aluminium. Dach był połączeniem włókna węglowego i Kevlaru, podczas gdy drzwi były całkowicie aluminiowe.
Ferrari 288 GTO było napędzane oszałamiającym silnikiem V8, który osiągał moc nie mniejszą niż 400 koni mechanicznych, a ten sportowy samochód przyspieszał do 100 km/h w około 4,8 sekundy.
Wnętrze, choć 288 GTO skupiało się na osiągach, nadal oferowało luksusową kabinę z deska rozdzielcza pokrytą zamszem, wykładziną oraz skórzanymi siedzeniami w standardzie. Dodatkowe opcje obejmowały klimatyzację, elektryczne szyby oraz stereo kasetowe.