Ferrari zaprezentowało model 348 w 1989 roku jako następcę modelu 328 w wersjach coupe, targa i roadster. Był to ostatni sportowy samochód z silnikiem V-8, który powstał pod nadzorem Enzo Ferrari.
Włoski producent samochodów był już wzorem dla superaut na całym świecie i musiał utrzymać tę pozycję. Ponieważ Lamborghini borykało się z poważnymi problemami finansowymi, jedynym poważnym konkurentem był niemiecki producent Porsche. Jednak Ferrari zdołało wyprzedzić konkurencję dzięki modelowi 348. Podobnie jak w przypadku swojego poprzednika, liczba w nazwie oznaczała pojemność silnika wynoszącą 3,4 litra oraz liczbę cylindrów: 8.
Samochód został zaprojektowany przez Pininfarinę, która również stworzyła wersję targa. Model 348 miał wysuwane reflektory z przodu, podczas gdy światła przeciwmgielne i parkingowe były zintegrowane z przednim zderzakiem. Dolna część zderzaka oraz progi były czarne, co sprawiało, że sylwetka samochodu wydawała się smuklejsza. W przeciwieństwie do swojego brata, model 348 GTB, wersja 348 ts miała zdejmowany panel dachowy. Boczny wlot powietrza do silnika miał długie szczeliny, które zaczynały się na przednich drzwiach. Z tyłu pięć poziomych szczelin kryło światła tylne i nosiło czarną emblematykę, która była czarna na cześć zmarłego Enzo Ferrariego.
Wnętrze samochodu wyróżniało się eleganckim, a zarazem sportowym wystrojem. Wysokie fotele były oddzielone wysokim środkowym tunelem, w którym umieszczono dźwignię zmiany biegów. Deska rozdzielcza miała dwa kolory, z czarną górną częścią i dolną w kolorze tapicerki. W zestawie wskaźników Ferrari umieściło duże tarcze dla prędkościomierza i obrotomierza. Pomiędzy nimi znajdowały się wskaźnik poziomu paliwa i temperatura chłodzenia.