W tłumie dziennikarzy Enzo Ferrari powiedział: „Wyraziłem swoje życzenie inżynierom. Stwórzcie samochód, który będzie najlepszy na świecie. I teraz ten samochód jest tutaj.” Model F40 był ostatnim, który osobiście zaprezentował Enzo, zaledwie 14 miesięcy przed jego śmiercią.
Z podwójnym turbodoładowanym silnikiem V8 i lekką konstrukcją, F40 nie brakowało mocy, a także zdobył tytuł pierwszego produkcyjnego samochodu, który przekroczył barierę 200 mph; jego reputację zagroził jedynie Porsche 959.
Aerodynamika odegrała kluczową rolę w opracowaniu Ferrari F40, gdyż samochód polegał na niej bardziej niż na swojej surowej mocy, osiągając imponujący współczynnik oporu powietrza na poziomie 0.34 w swoim czasie. Zaprojektowane przez Pininfarinę nadwozie miało panele wykonane z kevlaru, włókna węglowego i aluminium dla zapewnienia wytrzymałości oraz niskiej wagi. Wczesne modele miały stałe okna, a wersja z opuszczanymi szybami pojawiła się później. F40 sprzedawano także bez katalizatora do 1990 roku, kiedy to przepisy stały się tego wymogiem.