Fiat starał się ujednolicić swój język designu i wprowadził model 125 w 1967 roku jako zastąpienie linii 1500, zbliżając go do wyglądu modelu 124.
Włoski producent samochodów próbował maksymalnie wykorzystać platformę modelu 1300, która nie była stara, ale dostroił zawieszenie i wprowadził nowe silniki oraz skrzynie biegów do modelu 125. Dział marketingu przekonał kierownictwo firmy, że wykorzystanie pojemności silnika w nazwie nie jest najlepszym pomysłem dla pojazdów sprzedawanych rodzinom.
Mając model 124 już na rynku, producent wprowadził model 125 w 1967 roku jako jego większą wersję. Choć niektórzy uważali go za duży pojazd, samochód ten znajdował się poniżej flagowego modelu Fiata 2300. Jego kwadratowe nadwozie i system podwójnych, kwadratowych reflektorów sprawiały, że 125 wyróżniał się na tle pozostałych modeli. Niemniej jednak, w wielu aspektach przypominał swojego mniejszego brata 124, zwłaszcza że dzieliły te same przednie drzwi.
Wnętrze pojazdu zaprojektowane przez Fiata zachowało liniowy prędkościomierz w modelu 125, tak jak w modelach 1300 i 1500. Tylko mniejszy brat miał okrągłe wskaźniki. Dzięki dłuższemu rozstawowi osi, model 125 oferował wystarczającą przestrzeń dla pięciu osób, chociaż z powodu tunelu skrzyni biegów ograniczona była przestrzeń na nogi z tyłu.