W 1972 roku Fiat zastąpił starszy model 125 nowszym i lepszym modelem: 132. Czerpał on pewne inspiracje z poprzednika, ale oferował więcej miejsca w środku oraz lepsze osiągi.
Włoski producent samochodów wciąż był na szczycie swojej gry i jego marka była trudna do pokonania przez nowicjuszy, takich jak BMW czy Audi. Oferował klasę, wydajność i dziedzictwo. Miał wszystkie atuty. W przeciwieństwie do konkurencji, był dostępny z pięciobiegowymi skrzyniami manualnymi, które uważano za zaawansowaną ewolucję techniczną tamtych czasów. Niektórzy producenci samochodów umieszczali nawet oznaczenia na pokrywie bagażnika z informacją o „5-biegowym” wyposażeniu. Zaledwie dwa lata po wprowadzeniu modelu na rynek, Fiat odpowiedział na krytykę, poprawiając samochód. To była słuszna decyzja, która wyszła na dobre zarówno im, jak i klientom.
Fiat zaprojektował pojazd z lekko zaokrąglonymi liniami. Z przodu zamontowano podwójny system reflektorów, podobny do tego z poprzedniego modelu 125. W podstawowych wersjach wprowadzono czarną, zamiast chromowanej, kratkę, podczas gdy wersja pełnopłatna miała chromowane poziome paski.
W środku było miejsce dla pięciu dorosłych pasażerów na wygodnych, obitych welurem siedzeniach. Tunel przekładni nie był zbyt inwazyjny w obszarze pasażerskim, ale środkowy pasażer z tylnej kanapy musiał starannie wybierać, w jaki sposób usiąść.