Fiat 1500 był pierwszym europejskim samochodem produkcyjnym zaprojektowanym w tunelu aerodynamicznym, rok po premierze Chryslera Airflow.
Włoscy inżynierowie zrozumieli, że aby wyprodukować samochód o dobrej wydajności paliwowej i sportowym charakterze, nadwozie musiało być aerodynamiczne. Zbudowano go jako przystępny cenowo pojazd, ale z dobrymi osiągami jak na tamte czasy.
Jego kształt, z zaokrągloną i nachyloną kratką, sprawiał, że samochód wyglądał na dłuższy. Reflektory zostały wbudowane w przednie błotniki. Nawet przednia szyba była lekko pochylona, a kabina miała cztery drzwi bez słupka B. Nietypową decyzją producenta było umieszczenie bagażnika za tylnymi siedzeniami, ale bez oferowania klapy bagażnika.
Fiat 1500/1500 B oferował kabinę przystosowaną dla pięciu dorosłych pasażerów, z łatwym dostępem dla osób siedzących z tyłu dzięki braku słupka B oraz tylnym drzwiom otwieranym do tyłu. Z przodu znajdował się płaski kokpit z centralnie umieszczonymi wskaźnikami, który dostarczał minimalnych informacji kierowcy. Ponieważ silnik i skrzynia biegów były zamontowane bardzo daleko, drążek zmiany biegów wystawał przez podłogę i był pochylony w stronę kierowcy.