W 1957 roku Fiat zaprezentował następcę modelu 500 Topolino, a jego sukces przerósł nawet najbardziej optymistyczne przewidywania, gdyż 500 Nuova stała się najsłynniejszym Fiatem wszech czasów.
Przed II wojną światową Fiat wprowadził na rynek popularny model 500, znany wszędzie jako Topolino, co jest włoskim przezwiskiem dla Myszki Miki. Po wojnie włoski producent nie miał innego wyjścia i kontynuował produkcję pojazdu, który swoją premierę miał w 1936 roku. Dwadzieścia lat później był on już przestarzały i Fiat pilnie potrzebował jego zastępstwa. Wtedy pojawiła się 500 Nuova (Nowa), która odmieniła wszystko.
O jej małych rozmiarach i uśmiechniętej twarzy zaczęto mówić od pierwszego dnia. Przedni panel był wyposażony w szeroką metalową osłonę, ponieważ silnik znajdował się z tyłu, więc nie było potrzeby montowania kratki z przodu. Projektant umieścił w kształcie kropli kierunkowskazy po bokach, blisko górnej części przednich błotników. Wąski, chromowany zderzak był lekko wygięty przed przednim panelem.
Wnętrze auta charakteryzowało się minimalistycznym designem. Z przodu znajdowały się materiałowe siedzenia, a z tyłu ławka dla dwóch osób. Metalowy panel deski rozdzielczej miał prędkościomierz oraz kilka wskaźników ostrzegawczych dotyczących paliwa, ładowania i ciśnienia oleju. Aby pojazd był bardzo przystępny cenowo, Fiat nie zamontował kieszeni w drzwiach ani innych udogodnień. Pod przednią maską znajdował się bagażnik, wystarczająco duży na małą walizkę.