Choć włoski producent samochodów miał trudności z budowaniem lepszego sukcesu niż Fiat 501, spróbował z modelem 502, który wprowadzono na rynek w 1923 roku.
Rok po przejęciu władzy przez faszystowski reżim Benito Mussoliniego, Fiat zaprezentował model oparty na fundamentach modelu 501. Był on większy i oferowany w kilku wersjach nadwozia, aby zaspokoić różne potrzeby klientów.
Model 502 starał się odejść od ostrych linii swoich poprzedników. Maskę wykonano z bardziej zaokrąglonymi kształtami, a samochód zapewniał ochronę pasażerom przed deszczem. Był dostępny jako sedan, torpeda, limuzyna, kabriolet i coupe-de-ville. Charakteryzował się zamkniętymi panelami bocznymi od kratki do tyłu pojazdu, z drzwiami. W przeciwieństwie do innych samochodów z tamtej epoki, wszystkie cztery drzwi były zawiasowe od przodu, a nie z tyłu. Był to środek bezpieczeństwa. Z tyłu samochodu producent zamontował koło zapasowe.
Pod względem przestronności, wnętrze pasażerskie wyposażono w przednie i tylne ławki, mogące pomieścić do sześciu pasażerów, w zależności od wersji nadwozia. W wersji coupe-de-ville tylne siedzenia były zasłonięte i oddzielone od kierowcy oknem.