Po I wojnie światowej Fiat wznowił produkcję i rozpoczął doskonalenie swojej oferty. Po modelu 501 wprowadził ulepszony model 503.
Fiat był na skraju podboju europejskiego rynku motoryzacyjnego. Już wtedy był wiodącym włoskim producentem samochodów i pokrywał ponad 50% swojego rodzimego rynku. Model 501 był dobry, ale Fiat wiedział, że może zaproponować coś lepszego. Opracowano już nowe silniki, nowe skrzynie biegów i nowe systemy hamulcowe, które znalazły się w modelu 503, wprowadzonym na rynek w 1926 roku.
Większość samochodów z tamtej epoki była budowana w podobny sposób, z szkieletami w formie drabiny, solidnymi osiami i niestandardowymi karoserami.
Fiat oferował model 503 jako samochód typu cabrio z dwoma drzwiami, czterodrzwiowe wersje oraz zamkniętą kabinę, odpowiednią dla limuzyn i wymagających klientów. W wersji Torpedo zastosowano konstrukcję czterodrzwiową z otwartym dachem. Jego materiałowy dach mógł być złożony za tylnymi siedzeniami lub całkowicie zdjęty i zostawiony w garażu.
Wnętrze modelu 503 ograniczało się do podstawowych elementów. Oprócz deski rozdzielczej, która była umieszczona na środku, znajdował się czteroramienny układ kierowniczy po prawej stronie z dźwignią służącą do regulacji zapłonu silnika. W wybranych wersjach producent zainstalował drugą szybę dla pasażerów tylnych.