Po I Wojnie Światowej Europa była w fazie odbudowy. Różne marki samochodów zaczęły produkcję pojazdów cywilnych, które były potrzebne do powrotu do normalności po wojnie. Fiat, jako jedna z najważniejszych grup przemysłowych we Włoszech, wprowadził model 505 w 1919 roku. Samochód szybko zdobył popularność, ponieważ istniało zapotrzebowanie na transport. Jego głównymi problemami były hamulce i zawieszenie, które miały tendencję do psucia się na złych drogach. W 1926 roku Fiat naprawił te usterki, montując lepsze zawieszenie i hamulce w nowym modelu 507.
Nadwozie Touring tego samochodu miało pomieścić do sześciu osób, a kierowca był chroniony wewnątrz nadwozia, co odróżniało go od modelu 507 z nadwoziem torpedowym, które nie miało nawet bocznych szyb. Co więcej, model 507 Touring miał nawet wyżej zamontowane wycieraczki przedniej szyby.
Silnik w modelu 507 był przejęty z 505, ale ulepszony. Miał pojemność 2.3 litra i moc 35 KM, zamiast 30 KM, jak w 505. Skrzynia biegów była manualna, 4-biegowa.