Dwa lata przed tym, jak pierwszy Fiat 500 Nuova zjechał z taśmy produkcyjnej, Fiat zaprezentował model 600, samochód, który na nowo zdefiniował pojazd rodzinny.
Model 600 zadebiutował w 1955 roku jako następca Fiata Topolino, który był na rynku od 1936 roku. Po II wojnie światowej włoski producent nie dysponował zbyt wielkimi zasobami, co skłoniło go do zwrócenia uwagi na segment małych aut. Był to pierwszy Fiat z silnikiem umieszczonym z tyłu, a także jego pierwszy wielki sukces po wojnie. Choć nie dorównywał popularnością 500-tce, 600-tka była idealnym samochodem dla czterech dorosłych na długiej podróży. To było coś więcej niż tylko auto miejskie.
Fiat zatrudnił Dante Giacosę, by zaprojektował model 600. To ten sam człowiek, który stworzył Topolino. Producent nalegał na samochód z silnikiem z tyłu, mimo że projektant był wielkim fanem samochodów z napędem na przednie koła. Giacosa stworzył pojazd na tyle przestronny, aby pomieścił cztery dorosłe osoby, ale nie większy. Wymagana była też bąbelkowata linia dachu, by zapewnić pasażerom z tyłu odpowiednią wysokość. Z przodu było zresztą sporo miejsca. Model 600 miał drzwi przylegające do błotników oraz zaokrąglone krawędzie.
Wnętrze 600-tki wyróżniało się długim, metalowym panelem deski rozdzielczej, w którym umieszczono prędkościomierz bezpośrednio przed kierowcą. Ponieważ auto było bardzo wąskie, projektant dodał uchwyty do zamykania drzwi oraz winylowe kieszenie. Pod deską rozdzielczą zamontował półkę.