Początkowo zaprojektowany z myślą o celach wojskowych, Campagnola zostało później udostępnione dla szerszej publiczności.
Po raz pierwszy zaprezentowany w wersji cywilnej w 1974 roku na Targach Motoryzacyjnych w Belgradzie, Fiat 1107 Campagnola był czystym pojazdem terenowym opartym na zupełnie nowej koncepcji.
Wyposażony w nośną karoserię, Campagnola oferował jednak znaczne prześwity w porównaniu do poprzedniego modelu. Pojazd dysponował także niezależnym zawieszeniem na belkach skrętnych oraz samoblokującymi się dyferencjałami na wszystkich czterech kołach.
Skrócony silnik benzynowy o pojemności 2.0 litra, pochodzący z modeli Fiat 131 i 132, został uproszczony i osłabiony, osiągając maksymalną moc 80 KM i 150 Nm.
W 1979 roku nadwozie zostało dodatkowo wzmocnione, a model wyposażono w nowy silnik Diesla o pojemności 2445 cm³, generujący maksymalną moc 72 KM i 147 Nm.
Aby zmniejszyć zużycie paliwa, stara 4-biegowa skrzynia biegów została zastąpiona 5-biegową, co umożliwiło uzyskanie większego momentu obrotowego przy niższych prędkościach.
Campagnola z 1974 roku osiągał prędkość maksymalną powyżej 120 km/h, podczas gdy nowsza wersja mogła osiągnąć do 115 km/h.
Ciężkie holowanie było jednym z najsilniejszych atutów Campagnola, dzięki bardzo krótkim przełożeniom.
Dzięki możliwości wyposażenia 1107 Campagnola Nova w sprzęt pierwszej pomocy, mógł on pełnić funkcję karetki.