Drugi lifting modelu Fiat Croma wprowadzono w 1991 roku. Samochód nie był już taki młody, ponieważ zadebiutował w 1985 roku, ale jego podstawowa platforma była bardzo dobra. To ta sama platforma, która została użyta w większych pojazdach, takich jak Lancia Thema, Alfa Romeo 164 czy Saab 9000. Wszystkie cztery marki samochodowe połączyły siły, aby zainwestować w nową platformę przednio-napędową, aby zastąpić swoje modele tylnonapędowe. Wcześniej Fiat miał model tylnonapędowy Argenta, który wymagał zmiany.
W 1988 roku, razem z pierwszym liftingiem, Croma otrzymała pierwszy silnik diesla z bezpośrednim wtryskiem dla samochodów osobowych. Silniki benzynowe również były bardzo nowoczesne jak na tamte czasy, szczególnie wersje CHT, które miały komorę wstępną, gdzie mieszano powietrze i paliwo przed wprowadzeniem ich do cylindrów.
Oferowane skrzynie biegów to albo 5-biegowa manualna, która była standardem we wszystkich modelach, albo 4-biegowa automatyczna, dostępna tylko w wybranych silnikach. W Europie w latach 90-tych popyt na automatyczne skrzynie biegów był bardzo niski. Dlatego inwestowanie w lepszą automatyczną skrzynię biegów nie miało sensu.
Najwyższa wersja miała silnik V6 od Alfy Romeo. Był to silnik o pojemności 2,5 litra, który oferował 162 KM. Ten silnik był bardzo bliski wydajności silnika turbo 2.0 o mocy 150 KM. Silnik wolnossący 2.0 miał moc 136 KM. Croma została wycofana z linii produkcyjnej w 1996 roku, a Fiat postanowił nie wprowadzać jej następcy.
Podwozie „Type Four” oryginalnej Cromy powstało w wyniku współpracy kilku firm i było stosowane w modelach Saab 9000, Lancia Thema oraz Alfa Romeo 164, a także w samej Croma. Croma była pięciodrzwiowym hatchbackiem, mimo że jej bryła przypominała sedana, a za projekt odpowiadał Giorgetto Giugiaro. Chociaż inne modele były samochodami klasy premium, Croma oferowana była w segmencie samochodów średniej wielkości, zastępując model Fiat Argenta.
Była dostępna z różnorodnymi silnikami benzynowymi oraz Diesla, z tych pierwszych pochodziły z rodziny silników DOHC Fiata. Modele podstawowe miały silniki 1585 cm³ o mocy 83 PS (61 kW) oraz 1995 cm³ o mocy 90 PS (66 kW), a następnie dwa silniki z wtryskiem paliwa o pojemności 2.0 L, jeden o mocy 120 PS (88 kW) i drugi z turbosprężarką oraz intercoolerem, który generował 153 PS (113 kW). Silniki Diesla to jednostka 1.9 L Fiata z turbosprężarką i bezpośrednim wtryskiem, oferująca 92 PS (68 kW), oraz silnik 2499 cm³ dostarczany przez VM Motori, z wersją wolnossącą o mocy 75 PS (55 kW) i wersją z turbodoładowaniem, osiągającą 115 PS (85 kW). Ta jednostka zastąpiła wcześniejszy silnik 2446 cm³ o mocy 100 PS (74 kW).