Pierwsza seria Fiata Panda zrewolucjonizowała włoską przemysł motoryzacyjny i stała się jedną z legend Włoch.
Historia Pandy 4×4 zaczęła się w 1983 roku, kiedy to austriacka firma Steyr-Puch opracowała napęd na cztery koła specjalnie dla tego mini auta.
Model, który zadebiutował w czerwcu 1983 roku, był wyposażony w silnik o pojemności 965 cm³, rozwijający moc 48 KM. Estetyka Pandy została całkowicie odświeżona w 1985 roku.
W 1986 roku Panda 4×4 otrzymała nie tylko zmiany wizualne, ale także mechaniczne. Silniki zostały wymienione na nieco większe, 769 cm³ o mocy 34 KM zamiast starego 652 cm³ z 1985 roku oraz 999 cm³ o mocy 50 KM zamiast 965 cm³ z 48 KM.
W kwietniu 1986 roku Panda zyskała nowy silnik o pojemności 1301 cm³, rozwijający moc 37 KM, który współpracował z 5-biegową skrzynią manualną.
Karoseria samochodu została wzmocniona, a także, ze względu na tendencję do rdzewienia, Fiat zdecydował się na pełne ocynkowanie modeli.
W 1986 roku wprowadzono również wersję dostawczą, w której wprowadzono zmiany takie jak usunięcie tylnych siedzeń i zastąpienie tylnych okien plastikowymi panelami. Aby zachować oryginalny kształt samochodu, co pozwoliło na zminimalizowanie kosztów, tylna część furgonetki miała czarne stalowe przedłużenie z drzwiami otwieranymi na boki.
Panda 4×4 została zaprojektowana z myślą o osobach, które mieszkały lub potrzebowały dojeżdżać do wiejskich obszarów Włoch, do których trudno było dotrzeć.