Był to wyjątkowy Fiat, zaprojektowany z myślą o pasjonatach motoryzacji, łączący sportowe osiągi z przyjemnością jazdy, z silnikiem umieszczonym w tylnej części oraz napędem na tylne koła, który rozpalał wyobraźnię entuzjastów samochodów.
Na początku lat 70. tylko nieliczne supersamochody miały silniki umieszczone między siedzeniami a tylnymi kołami. Fiat jednak uznał, że jeśli ten przepis sprawdza się w ich przypadku, to będzie dobrze funkcjonować również w pojeździe przeznaczonym na rynek masowy, jakim był X1/9. Dla tamtych czasów był to prawdziwy koncept, który zjeżdżał taśmą produkcyjną.
Bertone zaprojektował pojazd o kształcie klina jako targa, z demontowanym dachem. Zastosowano w nim arch bezpieczeństwa za kabiną, nad płaskim tyłem samochodu. W wersji na rynek europejski zderzaki wykonano z gumy, które ładnie owijały przód i tył. W wersji na rynek amerykański producent musiał zamontować większe zderzaki z chromowanymi elementami, co wprowadziło grubsze części gumowe, aby spełnić normy bezpieczeństwa, co jednak zepsuło wizerunek roadstera.
We wnętrzu było miejsce dla dwóch pasażerów, co było odpowiednie dla osób o przeciętnym wzroście, ale uznawane było za małe dla wyższych. Dlatego Bertone zmodyfikował podłogę pojazdu i wprowadził wersję z większą ilością miejsca na nogi po 1982 roku. Dwa kubełkowe fotele były standardowo wyposażone i pokryte sztuczną skórą, zwaną skaj.