Cortina była jednym z najważniejszych pojazdów brytyjskiego przemysłu motoryzacyjnego lat 60. To właśnie ten samochód utorował drogę dla sportowych coupe.
Ford zaprojektował koncepcyjny samochód w Ameryce Północnej, nazwany Cardinal. Ostatecznie jednak uznano, że jest zbyt mały, aby trafić w gusta Amerykanów. Dlatego poproszono brytyjski oddział o ocenę, czy ten model sprawdzi się na ich rynku. Odpowiedź brzmiała „tak”, a pierwszy egzemplarz zjechał z taśmy produkcyjnej w 1962 roku. Nie był to jednak dokładnie ten sam model, a zamiast tego zastosowano nazwę Cortina.
Samochód został zaprojektowany przez Rory’ego Browna Jr., który został wysłany do Wielkiej Brytanii po nieudanego Forda Edsel. Tym razem poszło mu lepiej. Był to lekki pojazd dostępny w trzech wersjach nadwozia: coupe, sedan z czterema drzwiami oraz kombi. Wspólnym elementem była przednia osłona z parą okrągłych reflektorów oraz trapezoidalnym chromowanym grillem. Opadające linie nadwozia nadawały mu dynamiczniejszy wygląd. Okrągłe tylne światła podzielone na trzy sekcje stały się klasycznym motywem w designie.
Wnętrze Cortiny charakteryzowało się prostym, płaskim kokpitem z niewielkim wypukleniem nad zestawem wskaźników. Oferowała wystarczająco miejsca dla czterech pasażerów, z regulowanymi fotelami z przodu. W kabinie nie było zbyt wielu udogodnień, co pozwoliło producentowi na oferowanie dużych zniżek na pojazd.