Ford wprowadził dziesiątą generację swojego pickupa F-150 w 1996 roku, co oznaczało odejście od prostokątnego designu swojego poprzednika.
Seria F-150 była najlepiej sprzedającym się pojazdem na świecie, a Ford musiał ją udoskonalić, aby utrzymać się w czołówce, ponieważ konkurencja starała się przejąć jego koronę. W tym celu marka z niebieskim logo zrewidowała podwozie oraz wprowadziła nowe silniki i skrzynie biegów. Dostępny był w kilku wersjach kabin i skrzyni bagażowej, a najkrótsza z nich, nazywana Regular Cab, była prawdziwym rodzinnym narzędziem pracy.
W modelu z 1997 roku projektanci poświęcili czas na stworzenie charakterystycznego wizerunku F150. Z przodu F150 miał zaokrąglone krawędzie i odwróconą trapezoidalną kratkę. Zderzak mógł być w kolorze nadwozia lub chromowany, w zależności od poziomu wyposażenia, i miał parę lamp przeciwmgielnych zamontowanych po zewnętrznej stronie, z dodatkowym wąskim wlotem powietrza pomiędzy nimi. Ford oferował pickup w dwóch wersjach skrzyni bagażowej: 6ft5″ i 8ft (1.98m i 2.43m) oraz z dwoma rozstawami kół.
Wewnątrz projektanci zrezygnowali z prostych linii swojego poprzednika i wymyślili płynne krzywe oraz owalny kształt zestawu wskaźników. W zależności od opcji, F150 mógł być wyposażony w dwa indywidualne fotele lub kanapę dzieloną 60/40 z szerokim podłokietnikiem na środku. Producent wyposażył pickup w elektryczne szyby, centralny zamek, elektryczne lusterka, klimatyzację oraz odtwarzacz kasetowy na wyższych poziomach wyposażenia.