Ford wprowadził drugą generację modelu Fiesta w sierpniu 1983 roku, a różnice w porównaniu do poprzednika były niewielkie.
W obliczu rosnącego zapotrzebowania na małe samochody, Fiesta MKII nie była już jedynym przedstawicielem tego segmentu. W międzyczasie Volkswagen zaprezentował drugą generację modelu Polo, a Opel wprowadził Corsę. Francuscy producenci już wcześniej obecni byli na rynku z modelami Renault 4 i Citroen Visa. Ford musiał poprawić model Fiesta, aby utrzymać jego pozycję jako jednego z najlepiej sprzedających się pojazdów w swojej klasie.
Oprócz zmienionego przodu, który zyskał nieco zaokrąglone kształty, oraz tylnej klapy, która przestała przypominać płaską, nachyloną deskę, Fiesta przekonywała coraz więcej klientów, że zasługuje na miejsce na podium sprzedaży. Wskaźniki kierunkowskazów przeniesiono z dolnej części reflektorów na boki, co uczyniło je bardziej widocznymi podczas zmiany pasa ruchu. Kolejnym krokiem w celu zwiększenia bezpieczeństwa było wprowadzenie lusterka drzwiowego po stronie pasażera. Podobnie jak główni niemieccy konkurenci, dostępna była tylko w wersji trzydrzwiowej.
Wnętrze samochodu zyskało nowy język designu, a projektanci stworzyli kwadratowy zestaw wskaźników rozciągający się nad centralną konsolą. W tamtych czasach Ford nie uważał, że centralna konsola jest niezbędna w małym samochodzie. Może dlatego, że czasami trzeba było przechodzić przez pojazd z jednej strony na drugą, gdy jedne z drzwi odmawiały otwarcia. Podobnie jak jej poprzednik, Fiesta MKII zachowała możliwość składania oparcia tylnej kanapy, co pozwalało na powiększenie bagażnika, który nie był zbyt pojemny.