W 2004 roku Ford wprowadził na rynek szóstą generację swojego małego pojazdu klasy, Fiesty. Była ona skierowana do rynku spragnionego miejskich samochodów, zdominowanego przez francuskie i włoskie marki.
Fiesta była już uznaną i odnoszącą sukcesy nazwą na rynku, ale piąta generacja nie mogła już konkurować z modelami takimi jak Clio, 206 czy Punto. Jednak model z 2003 roku okazał się świetną odpowiedzią na te wyzwania.
Projektanci zostali poproszeni o stworzenie przestronnego wnętrza w małym samochodzie. Najbardziej logiczną odpowiedzią byłoby zaprojektowanie pojazdu o kanciastej sylwetce. Zdołali jednak wyobrazić sobie przednią część nadwozia z pochylonymi reflektorami i małą kratką między nimi. W wersji trzydrzwiowej zastosowano dłuższe przednie drzwi, a tylne okna były krótsze niż przednie, co nadawało dynamiczny wygląd. Na tylnej klapie dostępny był mały spojler dachowy w wybranych wersjach. Lampa tylna została umieszczona wysoko na słupkach C, aby chronić ją przed drobnymi uderzeniami na parkingu.
Dzięki kanciastej sylwetce, wnętrze było przestronne dla czterech dorosłych pasażerów. Z tyłu było mało miejsca dla trzech osób, ale wystarczało na krótkie, miejskie przejazdy. Fiesta nie oferowała elektrycznych lusterek w podstawowych wersjach, ale klimatyzacja była standardem w większości modeli. Drążek zmiany biegów umieszczono na podłodze w centralnej konsoli. W centralnym panelu standardowo znajdował się radioodtwarzacz kasetowy, a odtwarzacz CD był dostępny w opcji.