Druga generacja Forda Focusa została zaprezentowana w 2004 roku na Paris Motor Show jako hatchback w wersji 3- i 5-drzwiowej. Wersja sedan pojawiła się w połowie 2005 roku.
Wersja 3-drzwiowa miała najbardziej sportowy wygląd, z opadającą linią dachu przypominającą coupe.
Znana również jako MK 2 Focus, nowa generacja została zbudowana na zupełnie nowej platformie C1, która była także wykorzystywana w modelach Volvo S40, V50, C70, Mazdzie 3 oraz Fordzie C-Max, stanowiących część programu Global Shared Technologies Forda.
Najbardziej widoczną zmianą były powiększone wymiary w porównaniu do pierwszej generacji Focusa: 25 mm (0,98 cala) większy rozstaw osi, 168 mm (6,6 cala) dłuższy, 8 mm (0,31 cala) wyższy oraz 138 mm (5,4 cala) szerszy. Modernizacja przyniosła więcej przestrzeni w wnętrzu oraz zwiększoną pojemność bagażnika.
Wewnątrz nowy Focus został wyposażony w wysokiej jakości plastiki, rezygnując z tanich i kiepsko wyglądających materiałów z pierwszej generacji. Centralna konsola została odświeżona, co poprawiło jej wygląd i zbliżyło do stylistyki Mondeo.
Oprócz nowoczesnego wyglądu zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, nowy Focus oferował również pewne mechaniczne ulepszenia. Wysoce ceniona konstrukcja zawieszenia z MK1 została w zasadzie zachowana, a 10% sztywniejsza karoseria miała pozytywny wpływ na prowadzenie pojazdu.
Nowy Focus nie mógł być już wyposażany w jednostki napędowe Zetec-SE, ponieważ rodzinę Duratec zastąpił silnik 1.6 Duratec Ti-VCT. Nowa jednostka potrafiła wyłączać zawory, aby zmniejszyć zużycie paliwa. Wszystkie jednostki mogły być połączone z nowo wprowadzonymi skrzyniami Durashift: 6-biegową manualną lub 4-biegową automatyczną.