Ford wprowadził drugą generację modelu Focus w 2004 roku, a w kolejnym roku zaprezentował wersję ST.
Po kilku sportowych autach, samochodach rajdowych i hot-hatchach, Ford był jedną z firm, która potrafiła je budować. Focus miał wszystkie niezbędne elementy techniczne, aby stać się udanym samochodem o osiągach ulicznych, wystarczająco przystępnym cenowo, by przewyższyć niektórych konkurentów.
Pierwsze hot-hatche opierały się wyłącznie na nadwoziach 3-drzwiowych, jednak Ford postanowił zaoferować wersję sportową zarówno w wersji trzy- jak i pięciodrzwiowej. Zmienił również wygląd pojazdu, unikając jednocześnie syndromu „wszystko na osiągi, nic na wygląd”.
Z zewnątrz, Focus ST wyróżniał się zmodyfikowanym przednim zderzakiem w porównaniu do zwykłych modeli. Szerszy dolny wlot powietrza i srebrne obręcze wokół bocznych wlotów, a także specyficzna kratka chłodnicy w górnej części zderzaka, sprawiały, że Focus ST odróżniał się od zwykłej wersji. Z boku, 18-calowe felgi aluminiowe poprawiały prowadzenie auta na drodze. Z tyłu, na górze klapy bagażnika, projektanci zamontowali mały spojler dachowy.
Wnętrze Focusa ST charakteryzowało się wysoko podpierającymi siedzeniami z przodu, co zapewniało lepsze wsparcie dla pasażerów, natomiast tylna kanapa była taka sama jak w zwykłym pięciodrzwiowym Focusie. Producent zamontował trzy wskaźniki z informacjami o doładowaniu, temperaturze oleju oraz ciśnieniu oleju na górze deski rozdzielczej.