Zaledwie dwa lata po wprowadzeniu serii Mondeo, Ford odświeżył całą gamę modeli i naprawił większość problemów, które wystąpiły w modelu z 1994 roku.
Ford przeszedł z europejskiego modelu klasy średniej z napędem tylnym (RWD) na napęd przedni (FWD) w przypadku Mondeo. Był to całkowicie nowy samochód, zaprojektowany od podstaw. To doprowadziło do pewnych błędów w procesie projektowania i inżynieryjnego, które ujawniły się po wprowadzeniu pojazdu na rynek. Wkrótce marka z niebieskim owalem zaprezentowała lifting, który zmienił 1400 części w samochodzie.
Poza panelami drzwiowymi i dachem, wszystko inne w nadwoziu zostało zmienione. Nawet jeśli szyby wyglądały tak samo, nie były dokładnie takie same. Z przodu, większe reflektory rozwiązały problem z oświetleniem, ponieważ wersja bez liftingu ledwie oświetlała drogę przed sobą. W związku z tym musiano zmienić maskę, a grillem był styl w kształcie owalu. W wersji hatchback, pochylona klapa z szerokim tylnym oknem sprawiła, że samochód wyglądał jak fastback, a światła tylne umieszczone w narożnikach podążały za kształtem nadwozia.
Wnętrze zostało wzmocnione, aby wyeliminować stukoty i skrzypienia, które towarzyszyły każdej jeździe samochodem Mondeo bez liftingu. Projektanci zamontowali parę uchwytów na kubki na dole środkowego panelu, usuwając popielniczkę. W wersji hatchback tylna kanapa miała dzieloną oparcie, co zwiększało przestrzeń bagażową.