Ford wprowadził drugą generację modelu Mondeo w 2000 roku, która wyróżniała się nowoczesnym językiem designu New-Edge, nadającym średniej wielkości sedanowi bardziej dynamiczny wygląd.
Producent samochodów zmienił ofertę Mondeo, tworząc większy i bardziej komfortowy pojazd, dostępny w trzech wersjach nadwozia: czterodrzwiowym sedanie, pięciodrzwiowym hatchbacku oraz kombi. Sedan uznawany był za bardzo dobry samochód dla menedżerów średniego szczebla. Szeroki wachlarz opcji i funkcji uczynił go główną bronią w walce z Volkswagenem Passatem, jednak ostatecznie marka z niebieskim owalem musiała przyznać, że przegrała tę bitwę z niemieckim rywalem.
Na zewnątrz Mondeo charakteryzowało się osłoną chłodnicy w kształcie siatki z przodu oraz trójkątnymi, opływowymi reflektorami. W dolnej części zderzaka zamontowano grille z dwoma szczelinami. W zależności od wybranej wersji, Ford zainstalował w zderzaku przednim światła przeciwmgielne. Projektanci pojazdu stworzyli wznoszącą się linię okien, która nadawała Mondeo sedanowi dynamiczny wygląd.
Mimo że Mondeo uznawane było za flagowy model na rynek europejski, Ford nie starał się nadać mu innego wyglądu. Oferowało system audio z odtwarzaczem kasetowym i prostą funkcją radia. Projekt przycisków zdecydowanie nie spełniał wymagań dla samochodu tej klasy. Później do oferty dodano odtwarzacz CD.