W 1996 roku Ford wycofał stary silnik 302 ci (3.94 CMC) z modelu Mustang GT. Był on produkowany przez ponad trzy dekady, a nowy silnik o pojemności 4,6 litra był lepszy.
Trzecia generacja Mustanga została zaprezentowana w 1993 roku i pojawiła się tuż po modelu Fox-body, który niemal zrujnował tę nazwę. Jednak Ford dobrze się odbudował i wprowadził samochód, który zmienił bieg historii pony-car.
Przede wszystkim czwarta generacja Mustanga była pierwszym modelem, który nie był już dostępny jako sedan. Produkowano go tylko w wersji fastback (hatchback) lub kabriolet. W przeciwieństwie do swojego poprzednika, miał zaokrąglone linie i opływowe reflektory. Czarny, trapezoidalny grill wyróżniał się srebrnym koniem w biegu umieszczonym w środku. Producent zamontował mały spojler z tyłu oraz specjalny zestaw kół z lekkiego stopu z pięcioma szprychami, zamiast wcześniej używanych trzech, podwójnych szprych w wersji GT. Tylnie światła miały trzy pionowe lampy, zamiast wcześniej używanych trzech poziomych. Było to bliższe oryginalnemu projektowi z 1964 roku.
Wnętrze Mustanga GT charakteryzowało się skórzaną tapicerką oraz przednimi siedzeniami kubełkowymi z wyższym podparciem bocznym. Sześć białych tarcz na desce rozdzielczej oraz design inspirowany dwuosobowymi samochodami wyścigowymi sprawiały, że auto było bardziej atrakcyjne. Nie było to rewolucyjne wnętrze, ponieważ Ford skoncentrował swoje wysiłki na układzie napędowym.