Ford wprowadził na rynek czwartą generację modelu Zephyr w 1966 roku, a jednocześnie zaprezentował luksusową wersję tego modelu, Zephyr Zodiac.
Choć oba modele były zasadniczo tym samym pojazdem, Zodiac był niemal samochodem premium jak na swoje czasy. Różnił się wyglądem oraz oferował opcje, które były niedostępne w standardowej linii Zephyr. Ford rozpoczął prace nad modelem MKIV Zephyr/Zodiac w 1961 roku. Firma dążyła do wprowadzenia nowoczesnych technologii, takich jak tylne zawieszenie niezależne, alternator zamiast prądnicy, a nawet zapalniczka. Mimo że Zodiac był modelem z wyższej półki, oferowano go w dwóch wersjach wyposażeniowych, z Executive jako wersją pełno-wypasową.
Największą różnicą zewnętrzną między Zephyr a Zodiac był przód pojazdu. Podczas gdy Zephyr miał dwa reflektory, Zodiac dysponował systemem z podwójnymi reflektorami. Obie wersje były ozdobione chromowaną kratką i chromowanymi zderzakami. Niezwykle jak na tamte czasy, samochody miały lusterka wsteczne zamocowane na błotnikach po obu stronach.
Wewnątrz, Zodiac miał dwa fotele kubełkowe z przodu i ławę z tyłu. Mechanizm odchylania był standardem w fotelach przednich. Deska rozdzielcza była wyścielona od góry, a przednia część była płaska i wyposażona w panel z większą liczbą wskaźników niż w Zephyrze. Ford reklamował amperomierz jako ważny wskaźnik.