Ponad dekadę po wprowadzeniu modelu Polonez na rynek, polska firma FSO rozpoczęła produkcję wersji kombi tego pojazdu, z pomocą nowego właściciela, Daewoo.
Gdy Daewoo próbowało rozszerzyć swoją działalność w Europie, okazało się, że łatwiej jest produkować pojazdy w Europie Wschodniej niż importować je z Korei. W rezultacie nawiązało współpracę z polskim rządem, a w 1995 roku kupiło firmę motoryzacyjną FSO. Nowy właściciel nie zlikwidował produkcji ukochanego modelu Polonez na swoim rynku, lecz go udoskonalił. Jednym ze sposobów na to było stworzenie wersji kombi opartej na istniejącej platformie i dodanie nowoczesnych akcentów. W rezultacie, w 1999 roku FSO wprowadziło Poloneza Kombi, samochód, który mógł przewozić więcej i wciąż mieć niskie koszty produkcji, ponieważ dzielił wiele komponentów z wersją hatchback Polonez Caro.
Polonez Kombi zachował reflektory ze swojego bratniego modelu Caro hatchback. Ich poziome ułożenie z zaokrąglonymi krawędziami i kierunkowskazami umieszczonymi w rogach nie wyróżniało się niczym szczególnym, ale nie było też brzydkie. Pomiędzy nimi producent umieścił płaską czarną kratkę, w której centralnym punktem była okrągła emblemat producenta. Poniżej znajdował się nowy, zderzak z tworzywa sztucznego w kolorze nadwozia, z prostokątnymi lampami przeciwmgielnymi.
Z profilu, Kombi nie mogło ukryć swojego wieku za zaokrąglonymi krawędziami nadwozia o kształcie klinowym. Samochód został zaprojektowany w czasach, gdy mocno zakrzywione szyby czołowe były kosztowne w produkcji, a producent nie mógł sobie na to pozwolić. Dodatkowo, płaskie boki pojazdu były lekko zaokrąglone i ozdobione gumowymi paskami, które maskowały wieloletni design pojazdu. Jednak Polonez Kombi miał być praktycznym samochodem. Jego dach był podniesiony nad tylnymi siedzeniami i rozciągał się w kierunku tyłu, nad przestrzenią bagażową. Na końcu, pionna klapa bagażnika z małymi, dolnymi lampami tylnymi starała się nadać pojazdowi bardziej przyjemny wygląd.
Wewnątrz producent zastosował ten sam kokpit, co w FSO Polonez Caro, dostępnego w Wielkiej Brytanii i innych krajach europejskich. Panel instrumentów miał prędkościomierz po lewej stronie, obrotomierz po prawej, a pomiędzy nimi kilka wskaźników poziomu paliwa, ciśnienia oleju, temperatury płynu chłodzącego oraz mały analogowy zegar. Zestaw otworów wentylacyjnych nad centralnym panelem mógł wentylować kabinę, ale klimatyzacja była niedostępna. Zamiast tego, standardem na rynkach eksportowych było radio. Dzięki Daewoo samochód mógł być wyposażony w elektryczne lusterka, ale nie można było zainstalować elektrycznych szyb, ponieważ panele drzwiowe były zbyt cienkie. Jedną z największych wad hatchbacka Polonez było to, że tylna kanapa nie mogła być składana. Gdy Daewoo pomogło FSO w opracowaniu wersji Kombi, naprawiło także ten problem.