Honda 1300 z 1969 roku był ostatnim autem zbudowanym przez Soichiro Hondę z silnikiem chłodzonym powietrzem. Był to samochód, który otworzył drogę dla pierwszej generacji modelu Civic.
O projekcie Honda 1300 krąży wiele historii związanych z Soichiro Hondą. Model produkcyjny różnił się nieco od wersji zaprezentowanej podczas Targów Motoryzacyjnych w Tokio w 1968 roku. Plotki głosiły, że podzielona atrapa chłodnicy została zainspirowana Pontiacem Firebird, którym jeździł Soichiro Honda. Mimo to, ostateczny rezultat nie był tak atrakcyjny, jak technologia kryjąca się pod nadwoziem.
Pomimo licznych rad, założyciel firmy nalegał na budowę samochodu z silnikiem chłodzonym powietrzem, dostępnym w dwóch wariantach mocy. Zastosowano w nim gaźniki Keihin, które były popularne w motocyklach i łodziach. Gaźniki Keihin były wykorzystywane w samochodach Hondy aż do początku lat 90. w silnikach Hondy Accord. Mały silnik o pojemności 1,3 litra w Honda 1300 oferował dwie różne moce: 100 i 115 KM, co w tamtych czasach było niezwykle wysokim wynikiem. Dodatkowo, maksymalne obroty wynosiły 8000 RPM. Obie wersje były zestawione z 4-biegową manualną skrzynią biegów. Pod koniec kariery modelu 1300, Soichiro Honda przyznał, że popełnił błąd, zamawiając silniki chłodzone powietrzem, i zgodził się na zainstalowanie lżejszego, 1,4-litrowego silnika chłodzonego wodą.
Niezależne zawieszenie na czterech kołach było kolejną innowacją, którą wprowadził ten samochód, w czasach, gdy większość aut miała sztywną oś z tyłu. System napędu na przednie koła również był nowością dla japońskiego producenta samochodów.