Siódma generacja modelu Civic zadebiutowała na rynku w 2000 roku, a trzy lata później przeszła delikatny lifting, który trwał kolejne kilka lat.
Honda Civic sprzedawała się w Stanach Zjednoczonych w liczbie ponad 300 000 egzemplarzy rocznie, co uczyniło ją jednym z najbardziej pożądanych kompaktów na rynku północnoamerykańskim. Była dostępna w wersjach sedan, coupe oraz 3-drzwiowy hatchback. W Europie oferowano ją również w wersji 5-drzwiowego hatchbacka. Jednak jedną z najbardziej sportowych wersji był 3-drzwiowy hatchback, który nie dzielił zbyt wielu części ze swoimi krewniakami.
Honda Civic w wersji 3-drzwiowej uważana była za samochód, który albo się kochało, albo nienawidziło. Dla niektórych przypominała furgonetkę do przewozu pieczywa, podczas gdy inni mieli dla niej lepsze słowa. W 2003 roku japoński producent zdecydował się odświeżyć wygląd auta. Reflektory wyposażono w nowe soczewki, które poprawiały widoczność nocną, a dolny zderzak zyskał bardziej aerodynamiczny kształt. Z boku, progi inspirowane były wersją Type-R. Z tyłu pojawił się nowy zestaw świateł tylnych o większych przezroczystych soczewkach dla świateł cofania oraz mały spojler dachowy, który podkreślił wygląd auta.
W środku, Civic oferował nową, aluminiową, przednią deskę rozdzielczą. Choć była wykonana z plastiku, wyglądała lepiej niż czarna, oferowana w wersjach bez liftingu. W zestawie wskaźników Honda zainstalowała nowe tarcze w różnych kolorach i litery, ale zachowała to samo układ jak wcześniej.