Po udanym wprowadzeniu modelu Honda CR-V na rynek SUV-ów, japoński producent samochodów zaprezentował crossover oparty na platformie Civica: HR-V.
Rynek crossoverów był praktycznie nieistniejący. Nawet samo pojęcie było rzadko używane, a na rynku było zaledwie kilka propozycji. Honda podjęła ryzyko i odniosła sukces z lekkim pojazdem rekreacyjnym, który miał sylwetkę SUV-a, silnik z segmentu kompaktowego i opcjonalny napęd na cztery koła.
Projektanci samochodu nie czerpali z żadnych modeli Hondy. Był to pojazd zaprojektowany od podstaw, a jedynym ograniczeniem była platforma techniczna. Z dziwnie ukształtowanymi reflektorami, które zajmowały część przedniego zderzaka, oraz grillem o wysokości jednego cala, HR-V był mieszanką między kompaktowym kombi a SUV-em. Linia dachu kończyła się małym spojlerem z tyłu oraz płaską klapą bagażnika. Tylko tylne światła w pewnym stopniu przypominały te z modelu CR-V. Wersja pięciodrzwiowa została wprowadzona później niż trzydrzwiowa, w celu przyciągnięcia uwagi tych, którzy potrzebowali łatwego dostępu do tylnych siedzeń.
W środku, koncepcja High Recreational Vehicle (HR-V) zakładała wystarczającą przestrzeń dla pięciu dorosłych oraz bagażnik wystarczająco pojemny na weekend w górskim schronisku. Dzięki dużej powierzchni okien i dużym lusterkom drzwiowym, samochód dawał poczucie jazdy pojazdem 4×4. Oferował standardowe funkcje, takie jak klimatyzacja, elektryczne szyby, wspomaganie kierownicy i przyzwoity system audio.