Honda próbowała wprowadzić większy samochód w segmencie małych aut, lecz nie chodziło o wydłużenie, lecz o większą przestronność, co udało się osiągnąć modelowi Fit/Jazz.
W 2001 roku Honda czerpała inspiracje z japońskich kei-carów i zaprezentowała je reszcie świata w postaci tego małego MPV. Był to połączenie małego hatchbacka i minivana z segmentu kompaktowego. Samochód opierał się na nowej platformie, która później została wykorzystana również w modelu Honda City.
Minivan o jajowatym kształcie miał pochyloną przednią część z krótką maską i wyższą szybą, która zajmowała połowę przedniej części samochodu. Zainstalowano nowy zderzak z aerodynamicznymi detalami po bokach. Reflektory w kształcie łzy z przezroczystymi soczewkami nadawały mu wygląd owada, a nie karalucha. Z boku lekko wznosząca się linia boczna pozostawiała miejsce na duże okna, a krótki łuk nad tylną osią tworzył słupek D. Z tyłu Honda zainstalowała nowe światła tylne z przezroczystą górną częścią dla światła cofania, zamiast wcześniej używanych z przezroczystym środkowym fragmentem.
Wnętrze było przestronne jak na ten rozmiar samochodu. Mieściło pięć dorosłych osób, ale trzech pasażerów z tyłu mogło odczuwać brak wystarczającej przestrzeni na biodra. Jedną z najlepszych cech pojazdu była wszechstronność siedzeń, dzięki funkcji „magic seats”, która umożliwiała podnoszenie lub składanie tylnych siedzeń dla zwiększenia przestrzeni ładunkowej. W odróżnieniu od wersji przed liftem, posiadała przyciski na kierownicy oraz nową, cyfrową jednostkę regulacji klimatu.